Δεν θυμάμαι πότε μια ομάδα στην Ευρωλίγκα πρωταθλήτρια, με αποτέλεσμα να κατακτήσει το τρόπαιο και όλους τους εγχώριους τίτλους.
Με την έλευση του Εργκίν Αταμάν στον Παναθηναϊκό, αλλάζει αρκετά ο χάρτης της μπασκετικής Ευρώπης. Τα δύο προηγούμενα χρόνια, όσο και να ήθελε ο σύλλογος, δεν μπορούσε να προσελκύσει ονόματα τα οποία ήταν ψηλά στις λίστες κορυφαίων ομάδων της Ευρωλίγκας. Λορένζο Μπράουν, Νίκο Λαπροβίτολα, Μάλκομ Ντιλέινι, ήταν μερικά από τα ονόματα της εποχής "Έσοδα-Έξοδα".
Η λογική πίσω από αυτό ήταν, ότι στα χρόνια του κορονοϊού, η διοίκηση του "τριφυλλιού" είχε ως δεδομένη την μείωση του μπάτζετ και λόγω της αδυναμίας της διοργάνωσης να φτιάξει ένα φορμάτ στο οποίο θα μπορούσε να συνεχιστεί το πρωτάθλημα, ήταν η μόνη λύση. Με τον Ολυμπιακό στην Α2 και κανένα ενδεχόμενο ανάκαμψης, ο Παναθηναϊκός αναλώθηκε, πόνεσε και έχασε το μπασκετικό IQ. Πώς μια ομάδα που έπαιζε τα προηγούμενα χρόνια σε 5ο παιχνίδι την συμμετοχή της στο final 4 και πλέον απλά χάνει στην κατοχή από την Ρεάλ Μαδρίτης;
Η έλευση παικτών την διετία έφερε αστάθεια και στα εσωτερικά θέματα της ομάδας. Οι αλλαγές προπονητών, παικτών και ανθρώπων στην διοίκηση, δεν έδωσαν χρόνο στον Παναθηναϊκό για ανάσα, αλλά πλήρωσε τα πάντα με μεγαλύτερο αντίτιμο.
Στην έλευση Αταμάν, ο Παναθηναϊκός ποντάρει πολλά. Εγώ θα έλεγα ότι κάνει"ρελάνς". Ο Τούρκος προπονητής ξέρει από μεγάλα παιχνίδια και κυρίως από το πώς σηκώνονται τα πρωταθλήματα. Γνωρίζει επίσης και από μεγάλα μπάτζετ. Όποιος νομίζει ότι θα υπάρξει χρόνος συμμετοχής σε νέα παιδιά στον Παναθηναϊκό, απλά ας κλείσει αυτό το άρθρο. Δεν είναι δυνατόν να περιμένει κάποιος την συμμετοχή του Αβδάλα ή του Σαμοντούροφ, ενώ συζητιούνται ονόματα, όπως ο Λεσόρτ, ο Πάντερ ή ο Βιλντόζα.
Ο Τούρκος προπονητής, θέλει άμεσα αποτελέσματα, με την διοίκηση να του δίνει (με βάση τα ρεπορτάζ) λευκή επιταγή. Θα ήταν μια άναρχη επιλογή, μέχρι τα μέσα Ιουλίου, να μην έχει διευθετηθεί το θέμα των ξένων και να μην έχει γίνει κίνηση για έναν κλασικό άσσο, ο οποίος θα προσφέρει σε όλα τα μήκη και πλάτη του γηπέδου.
Με αυτά που έχω δει τα τελευταία χρόνια στην Ευρωλίγκα, με ομάδες όπως είναι η Μονακό, η Παρτιζάν και η Μακάμπι, το πλάνο είναι ξεκάθαρο. Δίνουν τα κλειδιά σε ικανούς προπονητές και δεν αφήνουν την πορεία τους σε περίπτωση δεν πετύχουν μια χρονιά. Στο NBA υπάρχουν οι ομάδες "one and done". Στην Ευρώπη δεν υπάρχει ομάδα σαν τους Nets. Ο Μάικ Τζέιμς λέει πως θέλει να μείνει, ο Μπόλντουιν ανανέωσε με την Μακάμπι και η Παρτιζάν θα γίνει πιο δυνατή του χρόνου. Αυτό πρέπει να χτίσει ο Αταμάν, ξεκινώντας από τις επιλογές που έχει στους Έλληνες.
Επειδή έχουμε ακούσει πολλά ονόματα, κανένας δεν μπορεί να επιβεβαιώσει την άφιξη παικτών διότι ακόμα υπάρχουν υποχρεώσεις με τις ομάδες τους. Η επιλογή στον άσσο και στην θέση πέντε θα "κρίνει" το παιχνίδι για τον έξι φορές πρωταθλητή Ευρώπης.
Μπορείτε να ακούσετε το 16ο επεισόδιο Rollin the Ball σε μορφή podcast.
Ακούστε και το 10ο επεισόδιο του Give n' Go, ενόψει των playoff της Euroleague.
コメント