«Η σωφροσύνη – η αδιαφορία για τα ασήμαντα και ο συνετός ζήλος για τα σπουδαία, πηγάζει μόνο απ’ την αληθινή γνώση, η οποία στηρίζεται στην αυτογνωσία.», τα λόγια του φιλόσοφου Πλάτωνα.
Τι θέλω να πω με το ρητό είναι το θέμα. Η αυτοκριτική και η αυτογνωσία, είναι πολύτιμο αγαθό. Είναι η δυνατότητα κατά την διαδικασία άσκησης της κριτικής στον εαυτό σου. Να "ζυγίσεις" κατά μία έννοια, τον "απόηχο" των πράξεών σου και έτσι, στον βαθμό που αν κι σου επιτρέπεται, να αποφύγεις τις κακές για σένα συνέπειες, επιδιώκοντας τις βέλτιστες.
Ο Ολυμπιακός έπειτα και από την ήττα στο "Γ. Καραϊσκάκης" από την ΑΕΚ με 3-1, έμεινε πίσω στο δρόμο προς το πρωτάθλημα και ήρθε η ώρα για αυτογνωσία και αυτοκριτική. Η ομάδα του Πειραιά και η διοίκηση θα πρέπει να μάθει να δέχεται την ήττα, όταν εκείνοι καλώς ή κακώς δεν είναι ανώτεροι από τους αντιπάλους... έτσι είναι ο αθλητισμός, δεν κερδίζεις πάντα.
Ο πρωταθλητής Ελλάδος, φέτος λειτούργησε με μία παράλογη ποδοσφαιρική λογική. Δεν γίνεται να αλλάζεις τέσσερις προπονητές (Μαρτίνς, Κορμπεράν, Μίτσελ, Ανιγκό) να χρησιμοποιείς 47 παίκτες με χρόνο συμμετοχής και να θες να κερδίσεις. Είναι αδύνατο! Και μέσα σ' όλα αυτά, στο "χάος" που επικρατεί στις τάξεις των "ερυθρόλευκων", προσπάθησαν με "εφετζιλίκια" να ισορροπήσουν την κατάσταση που είχαν δημιουργήσει οι ίδιοι με τις αποφάσεις τους (βλέπε Μαρσέλο, Χάμες Ροντρίγκεζ). Στο χθεσινό αγώνα με την ΑΕΚ αποτυπώθηκε ξανά, όπως και στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό στην Λεωφόρο, όλο αυτό το παράλογο σκηνικό μιας ολόκληρης χρόνιας. Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, από θαύμα δεν έχανε 0-3, έχοντας βέβαια ως απόλυτο πρωταγωνιστή τον Πασχαλάκη.
Ο Ανιγκό παρουσίασε στο πρώτο ημίχρονο με την «Ένωση», το πρόσωπο της Λεωφόρου με τον Παναθηναϊκό, χωρίς να δημιουργήσει ευκαιρίες, με τρία δεκάρια να μην μπορούν να μαρκάρουν και την ομάδα του Ματίας Αλμέιδα να κάνει ότι θέλει στο γήπεδο. Και μάλιστα στο "Γ. Καραϊσκάκης" φέτος τρεις φορές η «Ένωση», ήταν ανώτερη από τους Πειραιώτες και κυριαρχική... δεν ξέρω αν έχει ξανασυμβεί ποτέ αλλά ένα τεράστιο μπράβο στην τεχνική ηγεσία του «Δικεφάλου».
Στο δεύτερο ημίχρονο, ο Ολυμπιακός βρήκε ένα γκολ με τον Μπακαμπού, τον πρώτο σκόρερ της Σούπερ λιγκ με 16 γκολ, ισορρόπησε το παιχνίδι αλλά και πάλι ήταν κατώτερος των περιστάσεων. Και φτάνουμε στο σημείο του πέναλντι. Γνώμη μου, δεν είναι πέναλντι. Έχω ακούσει, έχω διαβάσει όλες τις απόψεις και τα επιχειρήματα, δεν είμαι και ο απόλυτος αρμόδιος για να κρίνω, αλλά δεν βλέπω κάποια παράβαση και ας ζούμε στην εποχή του VAR, που θέλει όλες τις επαφές μικρές - μεγάλες να τις καταλογίζει πέναλντι. Εν πάση περιπτώση, πίσω από τις δικαιολογίες στο κομμάτι της διαιτησίας, χάνεις αυτό που λέγαμε στην αρχή. Την αυτοκριτική! Υπάρχουν άλλοι αρμόδιοι για τον σχολιασμό της διαιτησίας...
Καλά, η συνέχεια δυστυχώς δεν με ξάφνιασε και "λυπάμαι" τους ανθρώπους που πηγαίνουν στο γήπεδο και δεν μπορούν να διαχειριστούν την ήττα, ακόμα κι αν νιώθεις ότι σε αδίκησαν! Και είναι ακόμα πιο λυπηρό όταν αυτό το παράδειγμα το δείχνει η διοίκηση της ομάδας. Όταν είσαι εσύ αυτός που πρέπει να δείχνεις το σωστό για τον σύλλογο σου, πώς να έχεις την απαίτηση να το κάνει και μετά κόσμος; Εικόνες ντροπής για τον ελληνικό πρωτάθλημα, όχι ότι είναι πρωτόγνωρες, αλλά δεν σταματούν να στεναχωρούν και να προβληματίζουν.
Ο Παναθηναικός και η ΑΕΚ είναι οι πρωτοπόροι από την αρχή της χρόνιας με συνέπεια, σταθερότητα και δεν τους έχει επηρεάσει καμία σφυρίχτρα. Οι «πράσινοι» έχουν την καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος, με 13 γκολ παθητικό, και την ΑΕΚ στην δεύτερη καλύτερη επίθεση, με 59 γκολ, και μια έδρα στην οποία έχει χάσει μια φορά φέτος (στην OPAP Arena), όπως και το «Τριφύλλι»! Ιβάν και Ματίας Αλμέιδα δημιούργησαν ομάδες με μέταλλο και χαρακτήρα και τώρα στα τελευταία μέτρα της κούρσας είναι οι δυο τους.
Ο Ολυμπιακός απλά πρέπει να κοιτάξει την επόμενη μέρα, να συγκροτηθεί, να βρει ένα προπονητή με προσωπικότητα, να στηριχθεί σε μια ποδοσφαιρική λογική, με τις σύγχρονες τάσεις της, να κοιτάξει στον καθρέπτη του τα φετινά λάθη και να προχωρήσει.
Comments